Posiadanie dziecka to naprawdę fascynująca sprawa. Małe dzieci są naprawdę wspaniałe i każdy Rodzic może dzięki temu odkryć siebie na nowo. Nowe pokłady umiejętności, nowe pokłady cierpliwości. Tak, dziecko jest kimś kochanym, cudownym, które wnosi do naszego życia naprawdę wiele. Zanim jednak to się stanie, to trzeba nauczyć się paru rzeczy. W głowach wielu Rodziców, zaraz po urodzenia dziewczynki lub chłopca, kołota się jedno pytanie – jak często karmić noworodka?
Jak często karmić noworodka?
Czasem takie pytanie pojawia się w głowie mamy jeszcze przed narodzinami dziecka. Mamy, tym bardziej takie, które oczekują dopiero swojego pierwszego dziecka, chcą być jak najlepiej przygotowane na narodziny dziecka, dlatego czytają najróżniejsze podręczniki, wiadomości z sieci, gdzie jest poruszany właśnie taki temat. A trzeba przyznać, że odpowiedzi na takie pytania są naprawdę najróżniejsze. Im więcej „mądrych” osób, tym więcej teorii odnoszących się do karmienia dziecka. Pierwsza z nich mówi o tym, że dziecko karmi się co równe trzy godziny. Dzięki temu pociecha jest najedzona i nie budzi się często z płaczem. Co dalej za tym idzie, laktacja w piersiach jest dobrze utrzymana i młoda mama nie będzie miała problemu z zanikającym pokarmem. Jednak, czy każde dziecko będzie głodne co równe trzy godziny?
A co zrobić, jeżeli dziecko po trzech godzinach będzie… spało? Czy jest sens budzić dziecka? Chyba jednak nie. Dlatego chyba w tym przypadku bardziej sprawdzi się teoria, że dziecko karmi się na żądanie. Czyli w momencie, kiedy samo będzie upominać się o to jedzenie. Czasem pociecha może upominać się faktycznie o posiłek co bite trzy godziny, prawie co do sekundy. Czasem jednak ten odstęp czasu będzie o wiele…mniejszy. Tak, czasem i tak bywa. A czasem ten odstęp czasu jest większy. Dziecko samo Wam obwieści, kiedy będzie głodne i kiedy będzie trzeba je nakarmić. Oczywiście, będzie o tym informowało za pomocą płaczu. Ale nie obawiajcie się, że będzie płakać długo. Jeżeli się naje, to się uspokoi, a jeżeli nie przestanie płakać, to przyczyn nie można szukać w głodzie.
